Bariloche

's Avonds tegen 22u kwam ik aan in San Carlos de Bariloche. De stad is vooral bekend als skiparadijs voor Argentijnen en is vanwege zijn ligging in Lake District ook een belangrijke toeristische trekpleister gedurende de warmere en meer exotische jaargetijden. Op de bus leerde ik twee Duitsers kennen, dus meteen bij aankomst afgesproken om een paar pinten te gaan pakken. In en rond Bariloche vind je zeer veel Cervezerias, oftewel, bierhuizen. Er heerst hier een duidelijke biercultuur (naast de wijn uiteraard). Je vindt bv. veel Duitse en Belgische (speciaal-)bieren, hoewel Bariloche in bepaalde opzichten eerder de allures van een Frans-Oostenrijks skidorp heeft. Hoe dan ook een aanrader om als bierliefhebber en toerist de lokale artisanale bieren te gaan uitproberen! Tot mijn verbazing echt een paar zeer goede biertjes aangetroffen. Met zijn ligging meteen grenzend aan Lago Nahuel Huapi en te midden de bergen, heeft de stad zijn reputatie duidelijk niet gestolen.

De dag erna werd uiteindelijk een vrij nutteloze dag, aangezien er aanvankelijk geopperd was dat ik met Stefan (een van de Duitsers) de bergen in zou trekken voor een week. Na wat plannen, vooruitblikken en informatie inwinnen de tweede dag, nam het verhaal echter een kleine wending toen hij een meisje leerde kennen... Zo gaat dat!

De dag nadien was Stefan uiteraard drukbezet en ging ik er alleen op uit. Ik nam een bus en huurde een mountainbike om de omgeving grondig te gaan verkennen. Bij de fietsenverhuur kwam ik een Chileense gast (Nicolas genaamd) tegen die hetzelfde van plan was. Samen deden we de Circuito Chico rond Cerro Campanario en omstreken. Zeer leuke fietstocht voorbij verschillende meren, bierbrouwerijen en bergen. Veel variatie en een absolute aanrader voor iedereen die eens goed wil blazen. Om uit te rusten gingen we altijd even zwemmen in de meren die we onderweg sporadisch tegenkwamen. We kwamen heel goed overeen en zijn 's avonds nog wat lokale artisanale bieren gaan proeven in het centrum. De dag erna moest hij jammer genoeg vertrekken. Stefan ging ineens skydiven en dergelijke, het kan snel gaan allemaal!

Na lekker uitgeslapen en royaal ontbeten te hebben, besloot ik om een bescheiden wandeling (één uur omhoog) te maken naar een mirador op de top van Cerro Campanario. Ik kon het natuurlijk weer niet laten zo snel mogelijk omhoog te lopen ipv te wandelen, met pijn aan mijn hamstringspees tot gevolg. Zo werden helaas ook de wandelplannen voor de dag erna gehypoticeerd! Maar niet getreurd, het was het waard. Vanaf de top van de berg zag je trouwens een prachtig stuk van lake district, waaronder een heel deel van het scenario van de dag voorheen.

De recuperatiedag werd zeer nuttig ingevuld door slapen, eten, gitaarspelen, eten, lezen, koken, eten en wijn drinken. Deed eigenlijk deugd zo'n dag!

Tijdens mijn laatste dag in Bariloche wou ik graag nog gaan fietsen of stevig wandelen, maar dat liet het weer niet toe. De felle wind en regenval zouden een domper geweest zijn, dus bleef ik lekker binnen en herhaalde ik de succesformule van de dag ervoor. Genoten dat ik heb!

Tot zover het hoofdstuk Patagonië. De afgelopen weken in Chileens en Argentijns Patagonië waren nog beter dan ik gedroomd had en hebben werkelijk ALLE verwachtingen ingelost. Wie hierop uitgekeken geraakt heeft, in alle objectiviteit, iets los zitten.

Nu op weg naar Mendoza, het Argentijns Walhalla voor de wijnliefhebbers! Ik ben al verkocht...